...and the Oscar goes to Hormones

Sabır...
Eşime, bana ve çevremdekilere çok lazım bu aralar.
Gebeyiz herhalde hormonlarımız delirmiş. Ne yapalım yani ağlıyorsak ne olmuş. İlgi istediysek suç mu? Zaten göbek çıkmamış. Kimse hamileyiz diye yol vermiyor. Boynuma mı asayım hamileyim diye. en çok hamile olduğumun bilinmesi gereken yorgun, uykulu, halsiz ve şaşkın günlerimdeyim. Yeter bee gebeyim ben diye haykırasım var.
İştahsızım ama açım da. Diyetisyeniz ya bir de! İşi biliyoruz ya.O cevizler paketlerde çürüsün mü? O etleri balıkları hep Cem mi yesin? İlk trimester bu mu yani. En mutlu günlerimi duygusal dalgalanmalara mı heba edeyim.
    Canım da hep iğrenç şeyler istiyor zaten. Ömrümde yemem dediğim sokakta satılan tavuk pilav için büyük mü konuşmuşum acaba. Dürümcüler, fast food zincirleri gözümün önünden törenle geçiş yapıyor. Cips paketlerinde boğulasım var. Çılgın tatlıcı Dilara tatlılara küsmüş haberiniz var mı?
Ne o cheesecake bile mi? E bari tiramisu ye. A aa onu da mı istemiyorsun. Kesin Ayşe geliyor! diye diye 8. haftayı da bitirdik.
1. Trimesterin son düzlüğündeyim. Bulantısız bir gebelik geçirdiğim için ne kadar şükretsem az. Ama heyecanla bu uykulu hallerimin geçeceği 12. haftayı bekliyorum.
2. Trimester bekle beni yakında geliyorum!

9+1

Yorumlar

Popüler Yayınlar